در حدیث قدسی آمده که خداوند تبارک و تعالی فرموده است
آن کس که مرا طلب کند , من را می یابد , و ان کس که مرا یافت, من را می شناسد, و ان کس که مرا شناخت , من را دوست می دارد , و ان کس که مرا دوست داشت , به من عشق می ورزد , و آن کس که به من عشق ورزید , من نیز به او عشق می ورزم , و ان کس که من به او عشق ورزیدم او را می کشم و ان کس را که من بکشم ,خون بهای او بر من واجب است و ان کس که خون بهایش بر من واجب شد , پس خود من خون بهای او می باشم
مهمترین وظیفه ای که خدا بر انسان خود واجب کرده است : یاد خداست
البته منظور این است که در هر جا که پای اطاعت خدا به میان می آید , بیاد خدا باشی و اطاعتش کنی و کار نیک انجام دهی و هر جا معصیت خدا پیش آید , بیاد او باشی و آنرا ترک کنی و گناه نکنی .پس کسی که زبانش الله اکبر گوید ولی از خدای خویش حیا نکرده و گناه می کند , در حقیقت چنین انسانی ذاکر نیست ؛ ذکر زبانی , زمانی ارزش دارد که با ذکر عملی توام گردد و ذکر عملی همان عمل به واجبات و ترک محرمات است . کسی که مطیع اوامر الهی است و از گناهان پرهیز می کند چنین انسانی حقیقتا به یاد خداست ... امام صادق (ع)
احادیثی از امام صادق(ع)
امام صادق علیه السلام فرمودند :
حکایت انسان حریص به دنیا حکایت کرم ابریشم است، که هر چه بیشتر بر خود می تند، بیرون آمدنش از پیله بعیدتر می شود تا اینکه از غم و اندوه می میرد
{کافی}
......................................
رغبت و تمایل به دنیا مایه غم و اندوه و زهد و بـى میلى به دنیا سبب راحتى قلب و بدن است
{تحف العقول}
احادیثی از امام علی (ع)
امام علی علیه السلام فرمودند :
پاداش آخرت، رنج و سختی دنیا را از یاد می برد
غررالحکم و درر الکلم
..................................................................
رساترین پندها، عبرت گرفتن از آرامگاه هاى مردگان است.
غررالحکم و دررالکلم
..................................................................
در شگفتم از کسی که می بیند هر روز از جان و عمر او کاسته می شوذ، امّا برای مرگ آماده نمی شود.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم
..................................................................
از کسانى مباش که بى عمل، به آخرت امید دارند... از گناه باز مى دارند، اما خود باز نمى ایستند، به کارهایى فرمان مى دهند که خود انجام نمى دهند.
نهج البلاغه
.....................................................................................
دنیا و آخرت به منزله مشرق و مغرب هستند و کسی که میان آن دو راه می پیماید هر اندازه به یکی نزدیک شود از دیگری دور می شود.
نهج البلاغه
مراقب نفس ها و گام هایمان باشیم....
هنــــــوز هــــم فرصـــــت بــــاقــــیست ......
گـــــــــوش هــــایت را شــــنوا کن...
چشـم هــایت را بــــاز کن...
تا دیر نشـــده است...
بشـــنو ...
بفــهم...
خدا همین نزدیکی هاست ...
امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
نفس های آدمی گام هایی است که به سوی مرگ بر میدارد....
خــــــداوند به حضرت داوود (ع) وحی فرمود: ای داوود! به مردم روی زمین از قول مـــن بگو :
هر کس مرا دوست بدارد دوست من است و من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند
و مونس کسی هستم که با مـــــن هم صحبت شود
کسی را بر می گزینم که مـــرا اختیار کند
مطیع کسی هستم که از مـــــن اطاعت کند
هر بنده ای که مـرا دوست بدارد و من از قلب او این محبّت را ببینم، چنان او را دوست می دارم که کسی بر وی سبقت نگرفته باشد
و هر کس حقیقتا مــــرا طلب کند، مـــرا می یابد و هر کس غیر از مــن را طلب کند هرگز مــــرا نمی یابد
پس ای مردم روی زمین !
غرور های خود را از خود دور کنید و به سوی کرامت و مصاحبت مـــن بیایید.
با مـــن مجالست و اُنس بگیرید،تا مـــن هم با شما مأنوس شوم و به محبّت شما پیشدستی کنم